
Juryvoorzitster Jelle van Riet vestigde vorig jaar in De Standaard de aandacht op het schrijnende gebrek aan belangstelling voor de uitreiking van de Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs. "Nu de prijsuitreiking niet langer rechtstreeks op de televisie wordt uitgezonden, dreigt één Uil een stille dood te sterven: die van de jeugd ofte Onze Toekomst!" De VRT had dus beterschap beloofd. "Het moet opnieuw een feest worden ter ere van de schrijvers en de genodigden", zegde Renilde Weyns van VRT. Na de uitzending van gisteravond is het duidelijk dat daar – alvast voor wat de Gouden Uil Jeugdliteratuur betreft – niet veel van in huis is gekomen. Bart Moeyaert heeft het er vandaag over in zijn blog. Hij is niet eens boos, maar vooral teleurgesteld, onder meer in presentatrice Frieda van Wijck. In haar vragen klonk haar onbegrip door: ze beschouwt kinder- en jeugdliteratuur blijkbaar als een noodzakelijk kwaad.
Gloeien van schaamte
"Wat een dom gesprek heb ik moeten zien", schrijft Moeyaert. "Ik vind dat ze (Frieda van Wijck nvdr) nog jarenlang moet gloeien van schaamte als ze terugdenkt aan het moment dat ze na de Gouden Uil 2010 een gesprek met de twee winnaars in de categorie kinder- en jeugdliteratuur afsloot met de onvergetelijke vraag: ‘Je blijft dus kinder- en jeugdboeken schrijven?’ Ze moet nog jarenlang rechtop zitten in bed als ze terugdenkt aan de idiootste vraag die er ooit aan een schrijver is gesteld."
Zijn integrale teleurstelling kun je nalezen op de blog van Bart Moeyaert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten